Drewno w kuchni.

O przydatności technicznej drewna decydują jego własności chemiczne, fizyczne i mechaniczne. Należą do nich: zwięzłość, gęstość, wilgotność, twardość, wytrzymałość, łupliwość. Ze względu na twardość drewno dzieli się na: bardzo miękkie (topola, świerk, jodła), miękkie (brzoza, olcha), średnio twarde (orzech, lipa), twarde (dąb, jesion, grusza, akacja), bardzo twarde ( heban, kokos). Przedmioty i meble stosowane w gastronomii stanowią szeroki asortyment wyrobów drewnianych.

W produkcji tych wyrobów bardzo ważna jest bezwonność drewna. Dlatego wyroby te produkuje się przeważnie z drewna bukowego, dębowego, świerkowego i jodłowego. Do wyrobów drewnianych należą: beczki, dzieże, cebrzyki, wiadra, wałki do ciasta, tłuczki, stolnice, deski do krojenia, deski do mięsa, pnie do rąbania mięsa oraz meble, stoły kuchenne, szafki, regały i półki, taborety itp.

Rysunek. Drobny sprzęt kuchenny z drewna.

Na naczynia i drobny sprzęt stosuje się drewno twarde (jesion, akacja). Sprzęt drewniany jest tani, wygodny w użyciu. Ma jednak wady. Należą do nich: silna absorpcja cieczy oraz trudność utrzymania w stanie czystości (praktycznie nie dają się sterylizować).

Zasady konserwacji: nie dopuszczać do nasiąkania sokami, myć w ciepłej wodzie z mydłem, dobrze płukać i suszyć po uprzednim wytarciu ściereczką, pnie do rąbania mięsa czyścić drucianą szczoteczką i posypywać dość grubo solą.